Eenzaam en onzichtbaar op het Binnenhof

Wie? Ali Lazrak? Een jaar geleden werd Ali Lazrak door Jan Marijnissen uit de SP gezet. Sindsdien is hij onzichtbaar op het Binnenhof. ,,Hoogtepunten waren er niet.''

Den Haag - Vrienden heeft Ali Lazrak niet meer in Den Haag. Sinds zijn radicale breuk met de SP slijt het Tweede-Kamerlid zijn dagen als geïsoleerde eenling in een kamertje achteraf. Zelfs vergaderingen over zijn favoriete onderwerp, integratie, laat hij aan zich voorbij gaan.
,,Ali Lazrak? Geen flauw idee waar die mee bezig is'', zegt Arno Visser, woordvoerder integratie van de VVD. ,,Ik zeg nog wel eens hallo en hoe is het'', vertelt de buurvrouw die in de plenaire zaal naast hem zat, Ineke Dezentjé. ,,Ik kan me niet herinneren dat ik hem ooit in de integratiecommissie heb gezien'', peinst CDA-Kamerlid Mirjam Sterk.
Morgen is het precies een jaar geleden dat Lazrak met slaande deuren bij de SP vertrok. Ruzie over geld en het in zijn visie hardhandige leiderschap van Jan Marijnissen betekende het einde van zijn korte loopbaan in de fractie. De in Marokko geboren oud-journalist weigerde tot ergernis van zijn vroegere partijgenoten zijn zetel af te staan en begon voor zichzelf. De schamele oogst van een jaar werk: nul moties en zeven schriftelijke vragen. Vergelijk dat met een fractie als de SGP, die met twee mensen een score haalde van 28 moties en 52 vragen. Het is gissen naar zijn standpunten. ,,Het is een beetje lullig om een collega te bekritiseren'', zegt een PvdA'er. ,,Maar de waarheid is dat hij er nooit is.'' Eénmaal riep Lazrak zijn hulp in bij een debat waar hij verstek liet gaan. Of de PvdA namens hem een motie kon indienen over homoseksuele allochtonen. ,,Dat ging natuurlijk niet, hoewel het onderwerp best sympathiek was.''
Lazrak (57) geeft het toe, hij heeft nog niet veel bereikt. ,,Hoogtepunten zijn er niet'', erkent hij, maar hij heeft niet het gevoel dat zijn aanwezigheid veel zou kunnen veranderen. ,,Ik kan natuurlijk een vraag stellen aan een minister, maar dan staan er 16 ambtenaren klaar om die vraag te beantwoorden. Nou, dat is keurig.'' Hij voegt er aan toe: ,,De SP is kampioen vragenstellen, maar hoeveel van die vragen hebben effect gehad? Er zijn collega's die te pas en te onpas naar de microfoon te lopen, ik noem dat politiek exhibitionisme. Ik denk dan: prima, ik geloof het wel.''
Niet dat hij de hele dag loopt te lanterfanten, benadrukt Lazrak. Hij gaat liever op pad, het land in. Dingen die hij wil bereiken, zoals het bevorderen van integratie van allochtonen, zijn niet te realiseren vanuit Den Haag. Waar gaat hij dan naartoe? ,,Ik kan u geen adres geven, ik kan u ook geen namen noemen of geboortedata. Maar als u met me mee wilt, bent u van harte welkom.''
Het is ook niet eenvoudig om een eenmansfractie te vormen. Vóór Lazrak hadden Kamerleden als Harry Wijnschenk (oud-LPF), Winny de Jong (idem), oud-PvdA'er Marjet Ockels, en Fred van der Spek (voorheen PSP) al gemerkt dat eenlingen vaak worden bespot, genegeerd en doodgezwegen door de pers. Lazrak: ,,Het is ontzettend moeilijk om in je eentje alles te volgen wat zich hier afspeelt, dat geldt zelfs voor een partij als de SP, met acht zetels.'' Bovendien, heeft hij inmiddels ervaren, hoeft hij als eenling geen weerwoord te verwachten van andere partijen. ,,Iemand als VVD-fractieleider Jozias van Aartsen gaat echt niet met mij in debat. Je kunt vragen wat je wilt, maar de hiërarchie is nu eenmaal zo.''
Als SP'er moest Lazrak een flink deel van zijn salaris in de partijkas storten, nu zit hij er warmpjes bij. Een fractievoorzitter ontvangt maandelijks ruim 7200 euro, plus een reiskostenvergoeding. ,,Ik een onzichtbare graaier? Die kwalificatie doet me niks. Mijn tenen zijn van normale lengte, ik lig er niet wakker van.''
De kritiek weerhoudt Lazrak er niet van te dagdromen over de oprichting van een nieuwe politieke partij, een bont gezelschap van homo's, vrouwen, imams, buitenbeentjes. De beweging zou de naam Holland Plus of Nederland Plus moeten krijgen. Maar de ambities om zelf op die lijst te komen, zijn niet hoog en de verwachtingen bescheiden: ,,Dertig zetels hoeft voor mij niet zo nodig.''Nee, hij vindt zichzelf niet eenzaam. De namen van collega's die in de plenaire zaal naast hem zitten, zijn hem helaas even ontschoten.
Ondanks alles heeft Lazrak geen spijt van zijn vertrek bij de SP. ,,Dat is een gesloten boek. Ik heb geen contact meer met Jan Marijnissen.'' Hij kijkt op zijn horloge: ,,Ik vind dat wij wel genoeg gepraat hebben nu.''